Z życia studentki - wersja II

Moje plany na następne 20 minut: spędzić czas w gronie moich ukochanych współlokatorek, pijąc z nimi herbatkę i zajadając się biszkopcikami (chleba na kolację jakoś zabrakło). Byłoby to jeszcze przyjemniejsze, gdyby nie świadomość, że powinnam przygotować wypracowanie z historii literatury amerykańskiej. Mam napisać je jutro na zajęciach, ale żeby dobrze poszło, muszę wiedzieć o czym pisać, a do tej pory niewiele w tej sprawie zrobiłam. Cóż, mówiąc językiem pseudopoetyckim: "brak mi weny", ale tak naprawdę powód jest prozaiczny: lenistwo i zmęczenie. Swoją drogą – ładnie można nazwać lenistwo, prawda? Da się użyć ładnych słów do opisania czegoś brzydkiego, przez co człowiek próbuje usprawiedliwić się przed samym sobą albo złagodzić wrażenie innych. Łatwo przy tym zapomnieć, że zakłamywanie rzeczywistości jest niebezpieczne. C.S. Lewis mistrzowsko ukazał ten fenomen w książce "Z milczącej planety" (polecam lekturę). Żeby był happy end, napiszę, że mam zamiar się przełamać i wziąć do roboty zaraz po kolacji – może później opiszę, co z tych zamiarów wynikło.